Het zit erop
Door: Celine & Ingela
Blijf op de hoogte en volg Celine & Ingela
17 Augustus 2017 | Ghana, Cape Coast
Hallo allemaal,
Dit is onze laatste reisblog, voor ons zit het er al weer op. We zouden niet zeggen dat er 5 hele weken voorbij zijn gegaan. De dagen dat we klaar waren met het project hebben wij nog even kunnen genieten van het land.
Zaterdagochtend zijn we naar het dorpje Sognaayili geweest. Een traditioneel dorpje waar we een rondleiding kregen van onze gids. Eerst kwamen we bij de waarzegger terecht, een man met een bakje schelpjes en knoopjes die de toekomst kon voorspellen. Zo had Ingela potentie om koningin te worden (moet Willem eerst scheiden) en zal Celine heel rijk worden mits ze geduld heeft. Hierna zagen we hoe ze hier de baby's traditioneel wassen, ondersteboven, achterstevoren werd de baby gewassen door de kraamverzorgster. Uiteraard mochten we deze baby ook even vasthouden. Hierna waren we beland bij de cotton spinner, hier maken vrouwen van katoen draden waar weer kleding geweven mee kan worden. Één bol kost 3 weken tijd, voor ons zou dat een jaar zijn vrezen we, dat was nog knap lastig. Vlak voor onze laatste activiteit werden we meegenomen naar de Chief, waar we toestemming moesten vragen om zijn dorp te bezoeken. Een "nee" was ook geen probleem geweest want we hadden het dorp toch al bezocht. Als laatst hebben we kulikuli gemaakt, een soort gefrituurde pinda stengels. Ontzettend leuk om een kijkje te mogen nemen in het dorpsleven. Bizar dat deze mensen zo kunnen leven, in hutjes van klei met een dak van stro. En toch lijken ze zo gelukkig. Wat ook erg leuk was, was dat alle kinderen "hello siliminga, hello" zongen, door heel het dorp klonk het liedje.
Zondag hebben we afscheid genomen van de vrijwilligers en mamma Ben (onze kok). Deze keer zijn we terug gevlogen, binnen 50 minuten stonden we weer in Accra.
Maandag zijn we met de tro-tro naar Cape Coast gereisd, een reis van 3,5 uur. We werden letterlijk van de ene in de andere tro-tro geduwd door de mensen. Behulpzaam dat zijn ze wel! Het systeem is best ingewikkeld voor een Nederlander, uit de raampjes worden namelijk de eindbestemmingen geroepen terwijl de busjes voorbij rijden.
De eerste dag zijn we naar Cape Coast Castle geweest, een oud slavenfort van de Portugezen. Een mooi kasteel met prachtig uitzicht, maar wel met een heftig verleden. De volgende dag zijn we 's ochtends vertrokken naar het Kakum national park. We hebben hier een wandeling over loopbruggen gemaakt in een prachtig regenwoud. Dat was even genieten, wat een hoop verschillende landschappen hebben ze hier toch.
In de middag zijn we naar Elmina gereisd, waar we tijdens onze lunch een goed uitzicht hadden over de voorbijkomende bootjes en de werkende vissers. Na de lunch zijn we naar Elmina Castle geweest. Het is net als het Cape Coast Castle een slavenfort, maar dan is deze 235 jaar door de Nederlanders bezet geweest. Er hingen dan ook Nederlandse teksten aan de muren, wat wel heel vreemd was om te zien.
Woensdag zijn we weer terug gereisd naar Accra en op het vliegtuig gestapt naar huis.
We hebben een hele hoop mooie ervaringen op gedaan om niet meer te vergeten. We zijn blij dat we deze reis hebben kunnen maken en tegelijkertijd ook wat hebben kunnen betekenen voor anderen.
Bedankt voor het lezen van de blogs en alle lieve, leuke en grappige reacties die we hebben gekregen! Hier hebben wij ook erg van genoten.
Liefs,
Celine en Ingela
Dit is onze laatste reisblog, voor ons zit het er al weer op. We zouden niet zeggen dat er 5 hele weken voorbij zijn gegaan. De dagen dat we klaar waren met het project hebben wij nog even kunnen genieten van het land.
Zaterdagochtend zijn we naar het dorpje Sognaayili geweest. Een traditioneel dorpje waar we een rondleiding kregen van onze gids. Eerst kwamen we bij de waarzegger terecht, een man met een bakje schelpjes en knoopjes die de toekomst kon voorspellen. Zo had Ingela potentie om koningin te worden (moet Willem eerst scheiden) en zal Celine heel rijk worden mits ze geduld heeft. Hierna zagen we hoe ze hier de baby's traditioneel wassen, ondersteboven, achterstevoren werd de baby gewassen door de kraamverzorgster. Uiteraard mochten we deze baby ook even vasthouden. Hierna waren we beland bij de cotton spinner, hier maken vrouwen van katoen draden waar weer kleding geweven mee kan worden. Één bol kost 3 weken tijd, voor ons zou dat een jaar zijn vrezen we, dat was nog knap lastig. Vlak voor onze laatste activiteit werden we meegenomen naar de Chief, waar we toestemming moesten vragen om zijn dorp te bezoeken. Een "nee" was ook geen probleem geweest want we hadden het dorp toch al bezocht. Als laatst hebben we kulikuli gemaakt, een soort gefrituurde pinda stengels. Ontzettend leuk om een kijkje te mogen nemen in het dorpsleven. Bizar dat deze mensen zo kunnen leven, in hutjes van klei met een dak van stro. En toch lijken ze zo gelukkig. Wat ook erg leuk was, was dat alle kinderen "hello siliminga, hello" zongen, door heel het dorp klonk het liedje.
Zondag hebben we afscheid genomen van de vrijwilligers en mamma Ben (onze kok). Deze keer zijn we terug gevlogen, binnen 50 minuten stonden we weer in Accra.
Maandag zijn we met de tro-tro naar Cape Coast gereisd, een reis van 3,5 uur. We werden letterlijk van de ene in de andere tro-tro geduwd door de mensen. Behulpzaam dat zijn ze wel! Het systeem is best ingewikkeld voor een Nederlander, uit de raampjes worden namelijk de eindbestemmingen geroepen terwijl de busjes voorbij rijden.
De eerste dag zijn we naar Cape Coast Castle geweest, een oud slavenfort van de Portugezen. Een mooi kasteel met prachtig uitzicht, maar wel met een heftig verleden. De volgende dag zijn we 's ochtends vertrokken naar het Kakum national park. We hebben hier een wandeling over loopbruggen gemaakt in een prachtig regenwoud. Dat was even genieten, wat een hoop verschillende landschappen hebben ze hier toch.
In de middag zijn we naar Elmina gereisd, waar we tijdens onze lunch een goed uitzicht hadden over de voorbijkomende bootjes en de werkende vissers. Na de lunch zijn we naar Elmina Castle geweest. Het is net als het Cape Coast Castle een slavenfort, maar dan is deze 235 jaar door de Nederlanders bezet geweest. Er hingen dan ook Nederlandse teksten aan de muren, wat wel heel vreemd was om te zien.
Woensdag zijn we weer terug gereisd naar Accra en op het vliegtuig gestapt naar huis.
We hebben een hele hoop mooie ervaringen op gedaan om niet meer te vergeten. We zijn blij dat we deze reis hebben kunnen maken en tegelijkertijd ook wat hebben kunnen betekenen voor anderen.
Bedankt voor het lezen van de blogs en alle lieve, leuke en grappige reacties die we hebben gekregen! Hier hebben wij ook erg van genoten.
Liefs,
Celine en Ingela
-
17 Augustus 2017 - 11:27
Giel En Hillie:
Hoi lieve meiden,
Nou nog even en jullie zijn weer op Hollandse bodem. Dat zal ook wel heel erg wennen zijn....
Qua weer, drukte en vooral welvaart. Goede terugreis en tot gauw hoor. -
17 Augustus 2017 - 11:31
Pa En Ma:
Wij zijn blij dat jullie vandaag weer naar huis komen!
Het zal best wel weer wennen zijn hier in Nederland, maar ach dat hoort erbij;)
Dan nog even vakantie voordat jullie in het ziekenhuis in Gouda aan de slag gaan.......
Heel anders dan in Afrika.....tot straks, liefs van ons allemaal -
17 Augustus 2017 - 12:26
Regina En Jan:
Jullie heer erg bedankt voor de onzettende leuke en indrukwekkende verhalen. Liefs Regina -
17 Augustus 2017 - 12:41
Pap & As:
Prachtig om te lezen van wat jullie allemaal beleefd hebben. Goeie reis en tot laters. -
17 Augustus 2017 - 13:43
Niene Van Roij:
Het was erg leuk om jullie te leren kennen en samen veel van dit land te ontdekken! Het waren gezellige weken! Dankjewel voor de leuke tijd! Over iets meer dan een week sta ik ook alweer op Nederlandse grond.. gaat toch wel wennen worden voor ons.
Liefs van mij en alle baby's om mij heen ;)
-
17 Augustus 2017 - 14:01
Astrid Busstra:
Wat ontzettend leuk om deze blogs te lezen, zo krijg je een goed beeld wat jullie allemaal hebben meegemaakt. Leuk, ontroerend en heftig. Iets om nooit meer te vergeten!
Sterkte allebei met het weer aarden in het welvarend Nederland. Het is ongelijk verdeeld in deze wereld, dat weten we wel, maar ik denk dat het bij jullie nog meer binnen is gekomen.
liefs van Astrid -
17 Augustus 2017 - 16:38
Cyrelle:
Kanjers! Heel goed gedaan! Ik zit nu al met een kop thee klaar om naar alle verhalen te luisteren... -
17 Augustus 2017 - 19:20
Pieter En Monica, Annemarie En Dirk-Pieter:
Beste Celine en Ingela, alvast hartelijk welkom terug in Nederland, en we vonden het geweldig om mee te lezen met jullie bijzondere avonturen. Nu eerst even proberen bij te komen van al die indrukken die jullie hebben meegekregen. Jullie hebben in korte tijd veel meegemaakt. Nogmaals bedankt voor alle verhalen ! -
17 Augustus 2017 - 22:44
Gerard En Henny.:
Dag lieve meiden,nog een late reactie,jullie zijn waarschijnlijk al thuis als jullie dit lezen,welkom weer op Hollandse bodem,maar wij willen jullie ook bedanken,dat wij met jullie mee mochten reizen via de laptop.
Sterkte met het weer thuis zijn in ons luxe Nederlandse.
Gerard en Henny -
19 Augustus 2017 - 21:12
F.Sikkema-Drenth:
lLieve Ingela en Celine.
Dankbaar ben ik dat jullie weer veilig zijn aangekomen in Nederland.Nu wennen aan het leven hier en alle indrukken verwerken.Ik ben erg benieuwd naar alle verhalen en foto,s.We hebben heel goed met jullie kunnen meeleven via reisblog.Maar als je het persoonlijk verteld zal het nog interessanter zijn.Lieve groeten oma Sikkema.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
